Opstappers, schippers en rode wijn
Het water op met Club Zeezeilers Twellegea

Door Rieneke Bakker

Langzaam zakt de rode zon het hart van Enkhuizen in. Vijf zeiljachten hijsen hun zeilen en varen het IJsselmeer op, richting Stavoren. Over het water klinkt nog het carillon van de Enkhuizer Drommedaris. Vanaf zijn schip de Elisabeth tuurt Peter Kunst tevreden over het water. Het zeilseizoen is begonnen en daarmee ook de eerste tocht van Club Zeezeilers Twellegea (CZT). Een club met een bijzonder concept. “Ik heb van alles aan boord gehad. Van orchideeënkwekers tot professoren.”Terwijl een donkere regenbui de schepen achtervolgt en de wind toeneemt vertelt Peter over de CZT. Van de 35 jaren dat de club bestaat zeilt Peter er al 34 mee. Het concept van de CZT is volgens hem vrij uniek in Nederland. De club bestaat uit leden met schepen, maar een groot deel van de leden heeft geen schip. Opstappers met geen of weinig ervaring kunnen kennis maken met het zeezeilen. Maar ook booteigenaren die nog niet uitgeleerd zijn, kunnen leren van opstappers met meer ervaring. Peter beleeft veel plezier aan het ontmoeten van nieuwe mensen en hen te laten kennismaken met zeezeilen: “Ik had ooit een man van 63 aan boord die de tijd van zijn leven had. Hij riep: ‘Ik had dit moeten weten toen ik jong was!’”

Ontstaan

De CZT werd in 1977 opgericht vanuit Jachtverhuurbedrijf Twellegea, een bedrijf met een flink aantal jachten (inclusief schippers) en vele activiteiten. Een groot aantal betrokkenen reageerde enthousiast op het plan en het eerste zeilseizoen startte met tachtig leden, zowel schippers als opstappers. Vandaag de dag heeft de club 62 leden en 13 schepen. Zes keer per jaar kiezen de leden samen het ruime sop. De uitgangspunten zijn door de jaren onveranderd: jaarlijkse activiteiten, onderlinge hulpverlening, maar vooral een ontmoetingspunt voor wie van zeezeilen houdt.

Rode wijn

Beheerst vaart de Elisabeth (Moody 36) de passantenhaven van Texel in. Het is er rustig, zo in het begin van het seizoen. Aan een van de steigers ligt de blauwe Arcadia (Winner 11.20) al te wachten. “Ha!”, roept schipper Marti Rijken. “Gisteren waren we dan wel laatste maar nu zijn we als eerst!” Een voor een druppelen ook de andere schepen de haven binnen. Nu is het tijd voor een andere activiteit waar de zeezeilers goed in zijn: kletsen en rode wijn schenken.

Opstappers

Opstappers en schippers hoppen van boot naar boot. Dan weer even hier kletsen en dan weer even daar. Aan boord van de Klazina (Victoire 933) worden nootjes op tafel gezet en toastjes gesmeerd. De club kent een verscheidenheid aan opstappers en daar is Vlaming Paul De Smet er een van. Paul is twintig jaar lid van de CZT en heeft er heel wat voor over gehad om deel te nemen aan de tochten. In het begin van zijn lidmaatschap woonde hij nog in de VS. “De toenmalige voorzitter stuurde mij dan een fax met de data van de tochten en dan kwam ik met het vliegtuig een weekend naar Nederland om mee te zeilen.”

Een uitzonderlijk lid van de CZT is Raymond Tas. Met zijn 16 jaar valt hij een beetje uit de toon tussen de vijftigers en zestigers die een groot deel van de club vormen. Toch kan het leeftijdsverschil hem niet deren. “Ik vind het heel gezellig. Tijdens het zeilen merk je helemaal niet dat er zo’n groot leeftijdsverschil is. We hebben allemaal het zeilen gemeen.” Die passie voor zeilen blijft de kern van de CZT. Wouter Akkerman: “Zeilen is mooi omdat er altijd iets onverwachts kan gebeuren, dan ben je helemaal op jezelf aangewezen.” Peter Kunst vult aan: “Zeilen is een zijn met de natuur.”

Schippers

De wil om te zeilen is ook wat schippers trekt aan de CZT. De 80-jarige Ben Wouters ontvangt graag opstappers aan boord van zijn schip Étoile de Mer (Trintella 3A): “Het leuke is dat je allemaal verschillende mensen ontmoet. Daarnaast is het ook een beetje een stok achter de deur. Als ik niet bij de club zat weet ik niet of ik dit weekend wel was gaan zeilen. Nu weet ik dat er een hele groep gaat, dan maakt het ook niet uit wat voor weer het is.” Ook schipper Henk Nagel (Beneteau Oceanis 361) ziet veel voordelen in het concept van de CZT: “Toen ik lid werd had ik een boot, maar ook een partner die niet zo van zeilen hield. De CZT kwam mooi tegemoet aan mijn behoefte aan bemanning.”

Doel

Aan boord van zijn klassieke schip de Witte Raaf (G.W.W.C. van Hoëvell) schuift Wouter Akkerman een bakplaat gevulde champignons de oven in: “In eerste instantie was het de bedoeling dat schippers zouden leren van opstappers, nu is dat vaak andersom.” Toch blijft het oude doel ook intact. André Vugts begon bij de CZT als opstapper, maar heeft nu ook een eigen boot (Etap 32S). Hij hoop tijdens de najaarstocht mee te kunnen zeilen met zijn eigen schip. “In 1998 had ik nog nooit een voet op een boot gezet. Nu ben ik helemaal verkocht aan het zeezeilen. Als ik straks mee kan zeilen met mijn eigen boot kan ik nog veel leren van de meer ervaren opstappers.”Windkracht vijf. De zon breekt langzaam door het wolkendek en doet de Waddenzee glinsterend opleven. In volle vaart laat de CZT Texel achter zich. Aan boord van de Elisabeth staat opstapper Bart Bakker aan het roer. Zeewater spat op tegen de boeg en door de luidspreker op dek klinkt Led Zeppelins Stairway to Heaven. “Dit is fantastisch”, zegt Bart. “Deze aanblik is gewoon prachtig en dan ook nog met goede muziek erbij. Ik ben heel blij dat ik dit kan meemaken, ondanks het feit dat ik zelf geen boot heb.” Schipper Peter Kunst kijkt tevreden toe. Ook deze tocht is het doel van de CZT weer in alle opzichten bereikt.